De Amerikaanse schrijfster Maya Angelou stierf eind mei van dit jaar, en op vakantie in Toronto een week later heb ik haar meest gekende boek in een ramsj-zaak gekocht.
Het is haar eigen verhaal, en dat van haar oudere broer, die opgroeien in de winkel van hun grootmoeder in de zwarte wijk van Stamps, Arkansas. Het verhaal begint als Maya drie jaar is, en het eindigt op haar zeventiende, en ook al is het deels een "coming-of-age" roman, het is ook een verhaal van racisme, van ouder-kind relaties, van onwetendheid, en van brutaliteit.
Angelou schrijft vlot, vol schrijfplezier, vol sympathie voor haar personages, ook al zijn het levensechte personen. Ze schrijft uit het hart, als een verteller, met korte gebeurtenissen en anecdotes die het verhaal veel vaart geven.
Geen grote literatuur, wel het lezen waard als een getuigenis vol plezier en afschuw van een realiteit die gelukkig - hopelijk - lang achter ons ligt.
No comments:
Post a Comment