Hanif Kureishi - The Last Word (Faber & Faber, 2014) ****

Van alle romans van de Britse schrijver Hanif Kureishi, zijn "The Buddha Of Suburbia" en "Love In A Blue Time", de meest aanbevelenswaardige, omdat ze de meesterlijke vertelkracht van de schrijver combineren met haarscherpe satire.

In "The Last Word" gaat Harry, een beginnende schrijver een biografie bijeen pennen over Mamoon, een Britse schrijver van Indische origine, die ietwat over zijn hoogtepunt heen is, maar die zich wel gedraagt als een diva met alle capsones die daar bij horen. Ondanks zijn bewondering voor Mamoon wil Harry kritisch blijven om zijn eigen geloofwaardigheid niet op het spel te zetten. Of, om het anders te zeggen : beiden hebben elkaar broodnodig, de een om bekendheid te krijgen, de ander om opnieuw onder de aandacht te komen, maar tegenover deze aantrekkingskracht is er ook een spel van afstoting, gedreven door hun drang om hun eigen ego en waardigheid niet te verliezen in het proces ... wat natuurlijk gebeurt en tot geestige situaties leidt.

Dit is een roman over literatuur, over de kunst van de biografie, over de grens tussen publieke en privé-feiten, tussen relevantie en roddel, en volgens de geruchten zou de figuur van Mamoon zijn geïnspireerd op V.S. Naipaul. Waar of niet waar, Kureishi brengt in zijn eigen vlot leesbare stijl een spannende en geestige satire op het literaire wereldje.

Een luchtige aanrader.

Hanif Kureishi - Collected Stories (Faber & Faber, 2010) ****

Alle kortverhalen van de Brits Pakistaanse auteur Hanif Kureishi zijn nu gebundeld in deze klepper van 680 bladzijden, maar de echte Kureishi-fan zal ze intussen al wel gelezen hebben. Het boek bundelt de reed vroeger verschenen "Love In A Blue Time" (1997), "Midnight All Day" (1999), "The Body" (2002). De echt nooit eerder gepubliceerde verhalen beslagen een tachtigtal bladzijden.

Voor wie Kureishi niet kent, zou ik wel aanraden met zijn bekendste romans te beginnen : "The Buddha Of Suburbia", "My Beautiful Laundrette", maar ook "Intimacy" of "The Black Album". Kureishi is een meester het neerzetten van hedendaagse maatschappelijke conflicten maar dan samengebald in de microkosmos van een familie, een koppel, ... altijd gesitueerd in het Londen van vandaag.

Je kan je wel de vraag stellen voor wie een dergelijke verzamelbundel bestemd is. Voor wie Kureishi nooit heeft gelezen zijn een zestigtal verhalen in één keer wel erg veel. Wie Kureishi kent, heeft waarschijnlijk vier vijfden van het boek al gelezen. Dat gezegd zijnde, blijft het wel boeiende lektuur.

Hanif Kureishi - Something To Tell You (Faber & Faber, 2008) ***

Nederlandse titel : Dit Moet Je Weten

Ook van Kureishi heb ik zowat alles gelezen, en altijd met plezier. Hij schrijft goed, met veel gevoel voor humor en vol maatschappijkritiek, zowel op het Engelse establishment als op de Indische en Pakistaanse inwijkelingen die elk op hun manier hun leven proberen uit te bouwen. Zijn “Buddha of Suburbia” vond ik schitterend. Deze roman is in de ik-persoon geschreven, en die is een psychiater, met nogal wat interesse in Freud, die net een scheiding achter de rug heeft en tegelijk worstelt met zijn demonen uit het verleden : een verloren jeugdliefde en een "moord" die hij heeft gepleegd. De roman draait rond de grote thema’s van schuld en boete, misdaad en straf, en dan zowel letterlijk als filosofisch. Naar typische gewoonte van Kureishi staat ook hier de zelf-kritische zedenschets centraal, inclusief de afdaling naar de morele diepten van moord en sexuele perversiteiten. Maar ergens blijft het allemaal braaf en aan de oppervlakte. Hij beschikt niet over de literaire kracht van een Brett Easton Ellis om de lezer mee te sleuren naar deze diepten. Het geheel biedt een psychologisch-sociologisch-filosofisch interessant uitgewerkt verhaal, maar niet echt beklijvend.