Richard Flanagan - First Person (Chatto & Windus, 2017) ***

Tasmanian author Richard Flanagan can be highly recommended for his "Gould's Book Of Fish", and "The Narrow Road To The Deep North".

In "First Person" he tells the story of a young writer who sells his soul to a publishing company by willing to act as the ghost writer of a biography by a white collar criminal who is waiting for his trial. He is desparate for money, and accepts the deal to deliver the book in six weeks. Unfortunately, Siegfried Heidl, the book's subject, appears to be a very unpleasant, whimsical, erratic and uncooperative person ... and a liar. He creates quite some fog about his own history, leads the young writer in wrong directions, and with time pressing, the story becomes increasingly elusive.

Heidl is a con man, who fraudulently extracted $700 million from banks, and he keeps explaining to Kif Kehlmann, the ghost writer, how truth is nothing else than a story well told.

The story is extremely irritating. As it is to Kehlmann who does not make any progress. It is enervating, irritating, frustrating, discomforting, disheartening, ... Even if minor changes happen in the narrative, the core events are repetitive: meetings between Heidl and Kif where nothing is actually said, apart from clichés about truth and story-telling. And of course because of a lack of material, both protagonists' lives become to fuse on paper. Kif has no other choice than to fill in the blanks, creating a grey zone full of moral and personal confusion. Whose story is this in the end?

Is it recommended? Yes, if you have sufficient peace of mind for a narrative that keeps circling back to square one, if you are willing to go with the author and experience the narrative rather than just read it. No, if you are of the nervous type who want things to move forward, if you dislike being the victim of the author's cheap tricks to be played on you.

Richard Flanagan - The Narrow Road to the Deep North (Vintage, 2015) ****

Dit is zonder twijfel een van de betere romans van het jaar. Van Richard Flanagan, auteur uit Tasmanië had ik al "Gould's Book of Fish" en "Death Of A River Guide" gelezen, waarvan vooral de eerste de moeite waard is.

In 'The Narrow Road To The Deep North' beschrijft hij het leven van Dorrigo Evans, een jongeling uit Tasmanië die uit het arme land wegtrekt om geneeskunde te studeren in Australië, en daar zijn leven kan voortzetten door boven zijn stand te huwen. Maar dan leert hij de jonge vrouw van zijn oom kennen, met wie hij een passionele liefdesverhouding begint. De tweede wereldoorlog bereikt nu ook het verre zuiden van onze planeet, en Dorrigo gaat als arts naar het leger, waar hij al snel terechtkomt in een krijgsgevangenkamp in Burma, voor de bouw van de Japanse spoorweg die noord met zuid moet verbinden, dwars door de jungle.

Nu, op het moment van het schrijven, is hij een oude man, een man met vele vrouwen, die terugkijkt op zijn jeugdliefde en de horror van de oorlogsjaren, en meewarig doet over de eer die hem te beurt valt als oorlogsheld. Eer is een belangrijk thema in het boek, en ook de conflicterende visies erop tussen de Japanners en de Australische gevangenen. Voor de Japanners zijn de krijgsgevangenen 'eerlozen' die zich liever gevangen lieten nemen dan te sterven voor hun vaderland. Door nu te werken voor de keizer tot ze er dood bij neervallen wordt hun de kans gegund hun eer te herwinnen, zelfs al moeten ze er als honden voor werken en leven. Het is ook een verhaal over liefde, over authenticiteit van gevoelens en van gemiste kansen. Het is beenhard en tegelijk mooi en zacht. En niet alleen vanuit Dorrigo's oogpunt. Flannagan geeft ook het perspectief van de Japanners, in de figuur van Nakamura, een majoor uit het kamp, en een fan van haiku's (waaruit de titel van het boek komt) en wiens verhaal ook na de oorlog wordt voortgezet.

Flanagan schrijft vlot en de structuur van het boek zit schitterend in elkaar. Het is vlot leesbaar hoewel de wreedheid van de gebeurtenissen in het krijgsgevangenkamp geen prettige lektuur is.

Een aanrader!