In "The Last Word" gaat Harry, een beginnende schrijver een biografie bijeen pennen over Mamoon, een Britse schrijver van Indische origine, die ietwat over zijn hoogtepunt heen is, maar die zich wel gedraagt als een diva met alle capsones die daar bij horen. Ondanks zijn bewondering voor Mamoon wil Harry kritisch blijven om zijn eigen geloofwaardigheid niet op het spel te zetten. Of, om het anders te zeggen : beiden hebben elkaar broodnodig, de een om bekendheid te krijgen, de ander om opnieuw onder de aandacht te komen, maar tegenover deze aantrekkingskracht is er ook een spel van afstoting, gedreven door hun drang om hun eigen ego en waardigheid niet te verliezen in het proces ... wat natuurlijk gebeurt en tot geestige situaties leidt.
Dit is een roman over literatuur, over de kunst van de biografie, over de grens tussen publieke en privé-feiten, tussen relevantie en roddel, en volgens de geruchten zou de figuur van Mamoon zijn geïnspireerd op V.S. Naipaul. Waar of niet waar, Kureishi brengt in zijn eigen vlot leesbare stijl een spannende en geestige satire op het literaire wereldje.
Een luchtige aanrader.
No comments:
Post a Comment