Hij probeert volgende twee vragen te beantwoorden in dit ongeveer tachtig bladzijden dikke boekje:
- Welk gezondheidsbegrip overheerst in onze samenleving en hoe bepaalt dat ons individuele handelen?
- Hoe kunnen we de relaties begrijpen tussen dat gezondheidsbegrip, politieke macht en de individuele verantwoordelijkheid in deze context?
Hij analyseert het spanningsveld en de vele paradoxen die er zijn in de context van onze gezondheid, zoals het belang van preventie kennen, maar er niet naar handelen, of gezondheid zo belangrijk vinden dat het een prestatiegericht doel wordt, of de maatschappelijke verantwoordelijkheid en financiële bijdrage van iemand die rookt versus iemand die zijn been breekt bij het sporten, of nog het verschil in toegankelijkheid en gelijkheid. Hij brengt ons, met de hulp van vele andere filosofen, van Aristoteles over Nietzsche tot meer hedendaagse denkers, tot de grenzen van onze gezondheidsvraag.
Hij legt fijn uit hoe het concept van gezondheid 'vloeibaar' is, en wat we nu belangrijk vinden verschilt doorheen de tijd en dat we binnen vijf jaar waarschijnlijk al weer een heel andere maatstaf gaan hebben.
Gelukkig hebben we vandaag - en dat is mijn mening - een sociaal en solidair systeem vanuit de organisatie van de zorg, toegankelijk voor iedereen, dat tegelijk ook zeer liberaal is, want iedereen heeft de vrijheid van handelen en keuzes te maken (burger, patiënt, arts, ...). Deze beide peilers behouden lijkt me essentieel. Het is wel nodig om de patiënten meer en beter te wapenen om hun keuzes te maken.
Niemand kiest ervoor om ziek te worden. Ziekte is dus iets waar mensen niet mee bezig willen zijn en liefst zo weinig mogelijk geld aan willen besteden, dit in tegenstelling tot zaken die hen wel onmiddellijk genot of aanzien verschaffen. Ook daar kan mijn inziens een verschuiving plaatsvinden.
No comments:
Post a Comment