Een van de vroegere werken van Karl Ove Knausgaard, en een sterke aanrader, hoewel het een vreemd en onevenwichtig boek is. Onevenwichtig omdat het raamverhaal, dat van een Italiaanse jongen die in de 16e Eeuw engelen ziet, en er zijn verdere leven obsessief over leest en schrijft, slechts een klein deel van de tekst in beslag neemt. Die wordt ingenomen door de twee Bijbelse verhalen van Caïn en Abel en de Ark van Noach, op zich zeer origineel, prachtig uitgewerkt en tot leven gebracht, mooier dan de oorspronkelijke verhalen die natuurlijk primitief en zeer kort zijn, maar hier over honderden bladzijden worden verteld, met uitdieping van de psychologie en de familierelaties, de pijn van Caïn, de machteloosheid van de familie en de dorpsgenoten van Noach die worden achtergelaten in het wassende water, en af en toe komen de engelen in beeld, die vreemde wezens die door de bijbel zelf amper worden beschreven, die alle vormen kunnen aannemen, die zowel leven als dood inhouden, die geen mens zijn en geen god zijn, die liefdevol en wreed zijn. Een bizar boek, maar geschreven met het talent van Knausgaard is dit toch een sterke aanrader.
No comments:
Post a Comment