Roberto Bolaño - Antwerp (New Directions Books, 2010) ****

Volgens de Chileense schrijver Roberto Bolaño zelf was dit het enige boek waar hij niet verlegen om was. Bolaño was in de eerste plaats dichter, maar schreef ook enkele turven van romans, waarvan ik er nu één van aan het lezen ben. "Antwerp" is een soort tussenvorm : een dun boekje over een moord, maar dan op een dusdanig hermetische wijze geschreven dat het gebeuren maar zijdelings aangeraakt wordt.

De stijl is schitterend : omfloerst, nevelig, lyrisch, mythisch. Elke zin is nieuw, anders, verfrissend, ongewoon, onduidelijk te plaatsen in de context. Het boekje bestaat uit 56 hoofdstukjes van elk ongeveer één bladzijde. De realiteit is niet te vatten, niet met rationaliteit, niet met logica. Ook literatuur moet een omtrekkende beweging maken, proberen de zaken te vatten, te raken, tot leven te wekken.

"There are no rules. ("Tell that stupid Arnold Bennett that all his rules about plot only apply to novels that are copies of other novels") And so on and so on. I, too, am fleeing Colan Yar. I've worked with retarded people, at a campground, picking pineapples, harvesting crops, unloading ships. Everything drove me towards this place, this vacant lot where nothing remains to be said .... "At least you're with beautiful girls" ... "I'd say the only beautiful thing here is the language" ... "I mean it in the most literal way" ... (Applause.)"

Een leeservaring.