Waarom ik Murakami zo goed vind

Murakami is de specialist van de dagelijkse menselijke realiteit met een meer dan bizarre twist. De relaties tussen de personages is er altijd één van sympathie, en aantrekkingskracht. Zoals in een stripverhaal komen de hoofdpersonages samen terecht in een bevreemdende situatie. Of wordt een alledaagse realiteit omgevormd tot iets geheimzinnigs vanuit het perspectief van de verteller. Vaak is er iets weemoedigs en intriest aanwezig : het verlies van de jeugd, het verlies van ouders, de ziekte van een vriendin. Zijn verteltrant lijkt eenvoudig : korte beschrijvingen tot in het detail van wat er gebeurt, maar wel gereduceerd tot de essentie van de omgeving én van de dialogen. Zijn zinnen zijn om van te genieten. Je zou ze blijven herlezen alsof je naar snoepjes grijpt. En wat een warmte in die mensen, wat een begrip voor elkaar. En wat een monsterlijkheden ook. The Wind-Up Bird is een absoluut meesterwerk. Ook Dance, Dance, Dance en Kafka On The Shore zullen binnen tientallen jaren nog worden gelezen. Great stuff. And the guy loves jazz!