Mijn vakterrein is de gezondheidszorg, en wat we op dat gebied in de voorbije decennia hebben gezien als vooruitgang, zouden mensen zelfs dertig jaar geleden niet hebben kunnen geloven, en niet alleen bij ons, maar ook in ontwikkelingslanden.
Boudry vertrekt vanuit eenzelfde bezorgdheid voor het kennen van de juiste feiten en die ook correct te interpreteren. Hij richt zich tegen de intellectuelen (en anderen) die een positieve houding tegenover de vooruitgang als te snel wegwuiven als een naïef gebrek aan kritische zin. Boudry verdeelt deze vooruitgangscritici in vier groepen: de nostalgische pessimisten, de doemdenkers van de 'wacht maar'-school, de cyclische pessimisten en tenslotte de tredmolendenkers.
Hij behandelt de grote thema's van vandaag: ongelijkheid, racisme, islam, de globalisering van de media, ons milieu, en de grote boeman: het neoliberalisme. Zijn ontwarring van deze thema's is verfrissend (waarschijnlijk omdat ze ook sterk aanleunen bij mijn standpunt hierover).
Mijn opinie hierover: mensen hebben vaak een verkeerd beeld over de grote onderwerpen als ze die moeten evalueren op een abstract niveau. Maar als je aan mensen vraagt hoe hun leven er vandaag uitziet, wat ze doen, of ze doen wat ze willen, of ze zien wie ze willen, enz, dan merk je al snel dat het heel goed gaat met de mensen. We kunnen vandaag waar onze grootouders nog niet aan dachten te kunnen doen. Ze leefden in een uiterst bekrompen wereld van kleine dorpen met versmachtende sociale controle, pestgedrag en machtsmisbruik, een verstikkende godsdienst en als je het slecht had ook geen enkel perspectief om het ooit beter te hebben.
Boudry geeft een brede en diepe analyse van onze wereld, zowel internationaal als in Vlaanderen en Nederland.
Een aanrader!
No comments:
Post a Comment