Gabriel Garcia Marquez - In Evil Hour ( Harper & Row, 1979) ****

Ik heb me voorgenomen alle verhalen en romans van Gabriel Garcia Marquez te lezen, en heb net "In Evil Hour" aan dat lijstje toegevoegd. Het is een novelle over een dorp aan een rivier ergens in Zuid-Amerika, een publicatie die net zijn "Honderd Jaar Eenzaamheid" voorafging. Van bij het begin dwingt Garcia Marquez de lezer in de personages, die herkenbaar, tegelijk karikaturaal zijn, maar tevens zeer menselijk en onvoorspelbaar. De burgemeester, de dokter, de tandarts, de rijke weduwe, de priester, de rechter, de kapper, de meid van de pastoor, de blinde grootmoeder, de boekhouder, ... elk personage biedt om beurt een vertelperspectief om in korte stukjes het verhaal te doen ontvouwen, in kleine situaties en dialogen. Daar is Marquez een absolute meester in en weinigen kunnen het hem nadoen. Zijn pen is zo economisch en raak en hij weet een perfect evenwicht te vinden tussen wat de lezer moet weten om niet af te haken en voldoende verzwijgend om spanning op te bouwen. Het verhaal is relatief simpel : 's nachts worden spotbrieven, of noem het roddelbrieven, aan de deuren van bepaalde huizen gehangen, met een beschijving van de schuinsmarcheerderij van de bewoner, een beschuldiging en bevestiging van geruchten die eigenlijk iedereen al heeft gehoord. Iedereen wil weten wie dit doet, iedereen wordt er zenuwachtig en onrustig van, maar aan de oppervlakte blijft de vriendelijkheid tussen de personages bestaan. Onderhuids wordt de spanning echter groter, en de verdraagzaamheid minder, ... Tegelijk is de novelle een politieke aanklacht tegen machtsmisbruik, valse democratie, de afwezigheid van gerechtigheid en recht. Het lezen waard.